kollektivemind*: * ΠΡΟΣΕΧΩΣ / COMING SOON

"COMING SOON" is an installation that aims to reinterpret the existing urban landscape and enhance the discourse on open air public spaces as well as their engagement to the community. The intervention acts as an occasion that triggers the process of transformation of abandoned spaces into active places of leisure and communication.

The action takes place in the abandoned open-air cinema of Messolonghi and attempts to restore hope for reclaiming lost spaces of the city with a nostalgic, cinematic mood. A wired frame made of reused cables, typically used to weave the spectators' chairs in Greek summer cinemas, displays an inviting and promising message and mediates the cinematographic plot to a storytelling installation. The common perception of Messolonghi, a mere reflection of the city in the lagoon is reversed. The traditional fishing boat, reminder of the lagoon, relocates the field of interest within the city, and the installation becomes an invitation to an exciting and unexpected interweaving of actions and relationships within the public realm.

***

Η εγκατάσταση "ΠΡΟΣΕΧΩΣ" παροτρύνει τους κατοίκους της πόλης να ευαισθητοποιηθούν και να εξοικειωθούν με το δημόσιο χώρο και τους τόπους συνύπαρξης και συναναστροφής. Επαναφέρει την ελπίδα για την ανάκτηση των χαμένων χώρων της πόλης με μια νοσταλγική, κινηματογραφική διάθεση.

Η δράση λαμβάνει χώρα στο εγκαταλελειμμένο θερινό σινεμά του Μεσολογγίου και επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο το χαρακτήρα του θερινού σινεμά: τη συνάθροιση, τη συναναστροφή, την επικοινωνία. Το μέσο για την κατασκευή είναι το ευτελές υλικό καλώδιο, υπόλειμμα από καθίσματα αντίστοιχα με εκείνα των θερινών κινηματογράφων. Η πλοκή διαδραματίζεται κυριολεκτικά στην οθόνη με τη δημιουργία δικτυώματος από καλώδια, δημιουργώντας μια εικόνα που παραπέμπει στα δίχτυα των ψαράδων.

Με την εγκατάσταση αυτή επιχειρείται μια αντιστροφή της παραδοσιακής εικόνας του Μεσολογγίου, της πόλης που αντικατοπτρίζεται στη λιμνοθάλασσα. Η προσοχή τώρα στρέφεται στην πόλη. Η γαΐτα, ως υπενθύμιση της θάλασσας, τοποθετείται μέσα στην πόλη σηματοδοτώντας εκ νέου το πεδίο ενδιαφέροντος. Τα δίχτυα πλέκουν την εγκαταλελειμμένη μέχρι πρότινος οθόνη του κινηματογράφου, ενεργοποιώντας έναν παρατημένο δημόσιο χώρο.

Το αποτέλεσμα της εγκατάστασης είναι η δημιουργία ενός πραγματικού και μεταφορικού δικτυώματος ανθρώπων, ιδεών, οραμάτων. Η κατασκευή, με ένα αισιόδοξο μήνυμα, προσκαλεί τους κατοίκους σε μια δημιουργική εμπλοκή και κοινωνική όσμωση, καλώντας τους να επανεξετάσουν τη σχέση και το ρόλο τους μέσα στην πόλη.