*Metaxi // Mεταξύ παρόντος και παρελθόντος

The installation "Metaxi* present and past" attempts to retrieve a myth with no face that, nonetheless, remains alive through the years. It refers to the "unknown princess" whose costume was found in an excavation of a grave on the north portico of the church of St. Sophia and is currently exhibited in the Museum of Mystras. It consists of two silk pieces, an interior (shirt) and an outer garment, some parts of the leather shoes and the hair of a young woman, restrained and adorned by an array of silk laces.

This rare and extraordinary finding in conjunction with the local historical tradition of silk production during the Byzantine and post-Byzantine times, was the inspiration for the project. A three-dimensional arrangement of yarn forms linear patterns and reshapes the structure of the dress, reconstructing an immaterial and ethereal female figure. By using yarn as raw material, the weaving of a cultural bridge is achieved. A bridge that connects notionally the historical weaving tradition with the position of women in the development of history and cultural memory through a colorful path between present and past.

*Metaxi has a dual meaning in Greek language (though with a slight differentiation in spelling):

1. Silk

2. Between

The installation was created within the framework of the celebration for the European Heritage Days 2013 "The Faces of Time" under the auspices of the General Directorate of Antiquities and Cultural Heritage of the Ministry of Culture and Sports, in cooperation with the 5th Conservancy of Byzantine Antiquitiesand the Cultural Center of Sparta and the kind sponsorship of Mistras Group Inc. Kollektivemind* would like to thank architect Konstantinos Chadios for his cooperation on this project.

***

    Η εγκατάσταση "Metaxi παρόντος και παρελθόντος" επιχειρεί να ανασύρει ένα μύθο που δεν έχει πρόσωπο, ωστόσο παραμένει ζωντανός στο πέρασμα του χρόνου. Παραπέμπει στην «άγνωστη πριγκίπισσα», το ενδυματολογικό σύνολο της οποίας βρέθηκε σε τάφο στη βόρεια στοά του ναού της Αγίας Σοφίας και εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο του Μυστρά. Αποτελείται από δύο γυναικεία ενδύματα από μετάξι, ένα εσωτερικό (υποκάμισο) και ένα εξωτερικό, τμήματα από δερμάτινα υποδήματα και την κόμη της νεαρής γυναίκας, την οποία συγκρατούσε και παράλληλα κοσμούσε μια διάταξη από μεταξωτά κορδόνια.

     Αυτό το σπάνιο και εξαιρετικό εύρημα σε συνδυασμό με την ιστορική παράδοση του τόπου στην παραγωγή μεταξιού κατά τους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους, υπήρξε η πηγή έμπνευσης για το εγχείρημα. Πρόκειται για μια άυλη γυναικεία μορφή, πάνω στον κορμό της οποίας, μέσα από την τρισδιάστατη διάταξη του νήματος, σχηματίζονται γραμμικά μοτίβα με τα οποία επιχειρείται η αναμόρφωση της δομή του φορέματος. Με τη χρήση του νήματος ως πρώτης ύλης, επιτυγχάνεται η ύφανση μιας πολιτισμικής γέφυρας που συνδέει μεταφορικά την παράδοση με τη θέση της γυναίκας μέσα στην εξέλιξη της ιστορίας και της πολιτιστικής μνήμης μέσα από μία πολύχρωμη διαδρομή ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν.

Η εγκατάσταση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του εορτασμού των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2013 "Τα Πρόσωπα του Χρόνου" υπό την αιγίδα της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμου, σε συνεργασία με την 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και την Πνευματική Εστία Σπάρτης και με την ευγενική χορηγία της εταιρείας Mistras Group Inc. Οι Kollektivemind* θα ήθελαν να ευχαριστήσουν τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Χαδιώ για τη συνεργασία στο συγκεκριμένο έργο.